Czas urzędowy i zakres jego stosowania określa Ustawa z dnia 10 grudnia 2003 r. o czasie urzędowym na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej, Dziennik Ustaw z 2004 r. Nr 16 poz. 144.
Sposób dystrybucji czasu urzędowego określa Rozporządzenie Ministra Gospodarki, Pracy i polityki Społecznej z dnia 19 marca 2004 r. w sprawie sposobów rozpowszechniania sygnałów czasu urzędowego i uniwersalnego czasu koordynowanego UTC(PL). Tekst ustawy i rozporządzenia zamieszczono tutaj.
Ustawa o podpisie elektronicznym w wielu miejscach odwołuje się do znakowania czasem. Nie ma jednak w tej ustawie żadnego odniesienia do czasu urzędowego.
Ustawa nie określa zakresu stosowania czasu urzędowego. Wymóg stosowania czasu urzędowego w wewnętrznych relacjach występujących w przedsiębiorstwie ogranicza swobodę działalności gospodarczej. Wymaganie by obywatel w życiu prywatnym stosował czas urzędowy wkracza w sferę wolności osobistej. Wymóg stosowania czasu urzędowego powinien być formułowany w regulacjach dotyczących konkretnych obszarów sfery publicznej, tam gdzie jest rzeczywiście niezbędny. Obszarem stosowania czasu urzędowego powinny być jedynie wskazane relacje pomiędzy podmiotami obrotu gospodarczego i prawnego. Z uwagi na powszechność i różnorodność form korzystania z czasu, ich w dużym stopniu intuicyjny i nieformalny charakter, wprowadzanie odpowiednich wymagań powinno odbywać się z dużą ostrożnością i mieć miejsce przy formułowaniu regulacji dla odpowiednich sfer obrotu a nie przy okazji tworzenia regulacji dotyczących czasu urzędowego. Te ostatnie powinny jedynie dotyczyć sposobów tworzenia i dystrybucji czasu urzędowego. Z uwagi na różnorodność interpretacji dotyczących wymogu stosowania czasu urzędowego w nowej wersji ustawy należy wskazać, iż ustawa nie określa zakresu stosowania czasu urzędowego.
Stosowanie czasu urzędowego to jest stosowanie takiego czasu (niezależnie od źródła, skąd ten czas a właściwie informacja o tym czasie została wzięta), którego różnica w stosunku do czasu urzędowego w sposób potwierdzony nie przekracza określonej dokładności przyjętej za wystarczającą. Jest to wymóg "traceability" czyli spójności do czasu urzędowego. Stosowanie czasu urzędowego to jest stosowanie takiego czasu (niezależnie od źródła, skąd ten czas a właściwie informacja o tym czasie została wzięta), którego różnica w stosunku do czasu urzędowego w sposób potwierdzony nie przekracza określonej dokładności przyjętej za wystarczającą. Jest to wymóg "traceability" czyli spójności do czasu urzędowego. Sygnał czasu urzędowego jest to tylko sygnał fizyczny lub informacja o czasie umożliwiająca wyznaczenie dokładności dowiązania do czasu urzędowego danego zegara. Inaczej mówiąc, samo korzystanie z sygnałów czasu urzędowego nie jest jeszcze stosowaniem czasu urzędowego, ale jeśli jest to wykorzystywane do synchronizacji własnego zegara z dokładnością wynikającą z dokładności tego sygnału, to dopiero wtedy jest to stosowanie czasu urzędowego.
Czas urzędowy w Polsce jest zdefiniowany na konkretnym wyjściu konkretnego elementu w Państwowym Wzorcu Jednostek Miar Czasu i Częstotliwości i jest odmierzany za pomocą istniejących fizycznie krótkotrwałych impulsów (sygnałów, znaczników) generowanych precyzyjnie co 1 sekundę z określoną dokładnością.
Czas urzędowy jest to przyjęta za obowiązującą, jedna, ściśle zdefiniowana skala czasu służąca formalnie do wyznaczania czasu zajścia danego zdarzenia i ustalania kolejności zdarzeń, czyli do przypisywania zdarzeniom informacji o czasie (dacie), w którym to zdarzenie zaszło, i porządkowaniu tych dat.
Jest to pytanie fundamentalne a odpowiedź na nie powinna stanowić podstawę do jakichkolwiek dalszych rozważań. Niestety, uzasadnienie dołączone do projektu ustawy o czasie urzędowym dotyczy w przeważającej części potrzeby wprowadzenia ustawy a nie potrzeby stosowania czasu urzędowego. Jedyna wzmianka zawarta w uzasadnieniu, dotycząca potrzeby stosowania czasu urzędowego dotyczy "daty pewnej".